Une Histoire de Petit Bois et l'Ours Blanc

KÜÇÜK KÜTÜK VE BOZ AYI HİKAYESİ

                                                                                ECE AYHAN'IN ANISINA İTHAF OLUNUR
                                                                                                                              (dédié à Ece Ayhan)


"Memleketimden İnsan Manzaraları [Nâzım Hikmet] istenirse belirli bir çalışmayla çevirim senaryosu durumuna getirilebilir diyorum. Çünkü şiir olarak bu 'yeni tür', bu 'destan' bir çok şipşak fotoğrafın yanyana dizilişinden meydana gelmemiştir.[...] Ayrıca, Nâzım Hikmet'in, [Dziga] Vertov'un Sinema-Göz akımının görüşlerinden yararlandığını belirten veriler vardır yer yer, gerçekliğe doğru bir adım deneyi." (Ece Ayhan, Yalnız Kardeşçe, s.115)

"Biliyorsun 'kurgu'nun ilkesi 'üçleme'dir. Bir şeyin yinelendiğini belirten ilk sayı üçtür. Önce, bir oyuncunun yüzü çekilir alıcıyla; tek görüntüdür. Sonra arkasından bir tabut çekiliyor. Sonra da bir tas sıcak çorba. Ve sonra da beşiğinde uyuyan bir bebek. Yüz bir daha çekilmediği halde, tabut da süslenmediği halde, üç görüntülü bu üç filmi ard'ardı'na seyredince tabut karşısında adamın yası, çorba karşısında hoşnutluk, beşikteki bebek karşısında mutluluk anlamlarını belirtebilir anlam katında. Oysa yüz görüntüsü üç filmde de aynıdır. Bunları açarız sinemadan söz ettiğimiz gün." (a.g.y., s.95-6)

"Ölü geçmiştekiler bile çok şey borçludur bize kendilerini 'doğru' bir yörüngeye oturttuğumuz için." (a.g.y., s.106)